بيل بُوِرمن فعاليت‌هاي خودش را ادامه داد و با کشيدن و اندازه‌گيري کردن سايز پاي شاگردانش براي آن‌ها کفش‌هاي دست‌ساز تهيه کرد. او براي ساختن اين کفش‌ها از مواد متنوعي مانند چرم کانگورو، پارچه‌ي مخمل، پوست مار و پوست ماهي استفاده کرد تا بتواند به وزن و خاصيت ارتجاعي مورد نظر خود برسد.
در سال 1960 او نامه‌اي به شرکت پورتلند نوشت و از آن‌ها درخواست کرد تا براي ساختن ميخ کفش براي او آهن بفرستند. او در نامه‌ي خود نوشت: «بيشتر کفش سازان آمريکايي علاقه‌اي به ايده‌هاي ما براي ساختن کفش ندارند. در حال حاضر کفش‌هاي آلماني بهترين کفش‌هاي موجود در بازار هستند اما آن‌ها هم لايه‌ي زيرين مناسبي ندارند. من معتقدم که کفش‌هاي من بهترين کفش‌هاي موجود در دنيا هستند و به دنبال شخصي هستم که در ساختن آن‌ها با من همکاري کند.»
اين فرصت زماني براي بُوِرمن محيا شد که نايت در طي سفري که به ژاپن داشت با کفش‌هاي Tiger آشنا شد و چند نمونه از آن‌ها را براي بُوِرمن فرستاد. بعد از اين اتفاق همکاري تجاري بين بُوِرمن و نايت شکل گرفت. همکاري بين اين مربي ورزشي و شاگردش سال‌هاي زيادي ادامه داشت تا اينکه بيل بُوِرمن در سال 1999 و در سن 88 سالگي درگذشت.
داستان زندگي فيل نايت
فيل نايت در تاريخ 24 فوريه سال 1938 در شهر پورتلند در ايالت اورگان به دنيا آمد. پدر او وکيل بود و در صنعت چاپ روزنامه فعاليت مي‌کرد. پدر فيل از دادن يک شغل تابستاني به او در نشريه خودش امتناع کرد و معتقد بود که فيل خودش بايد شغل موردعلاقه‌اش را پيدا کند. بنابراين فيل به نشريه‌اي که رقيب پدرش بود رفت و در شيفت شب اين نشريه مشغول به کار شد. او هر روز جدول امتيازبندي مسابقات ورزشي را تهيه مي‌کرد و مسير 11 کيلومتري تا خانه‌شان را مي‌دويد.
نايت تحصيلات خودش را در دانشگاه اورگان ادامه داد و در سال 1959 در رشته‌ي روزنامه‌نگاري از اين دانشگاه فارغ‌التحصيل شد. او سپس وارد ارتش شد و به مدت 1 سال در آنجا خدمت کرد و بعد از آن در دوره‌ي کسب‌و‌کار دانشکده‌ي تحصيلات تکميلي استنفورد ثبت‌نام کرد. او در اين کلاس‌ها متوجه شد که علاوه بر ورزش به کارآفريني نيز علاقه‌ي زيادي دارد. او تحصيلات خود را ادامه داد و در سال 1962 با مدرک کارشناسي ارشد در رشته‌ي مديريت کسب‌و‌کار فارغ‌التحصيل شد. او در سال‌هاي بعد و بعد از سفر به ژاپن همکاري خودش را با بيل بُوِرمن آغاز کرد.
فيل نايت در سال 2015 اعلام کرد که مي‌خواهد از رياست نايک کناره‌گيري کرده و آن را به مديرعامل شرکت يعني مارک پارکر بسپارد. او تا 1 سال بعد نيز در تصميم‌گيري‌هاي شرکت دخالت داشت و در سال 2016 بازنشسته شد.
وضعيت کنوني برند نايک در بازار
بيل بُوِرمن و فيل نايت شرکتي را گسترش دادند که در سال 2012 ارزش آن بيش از 240 ميليارد دلار اعلام شده است. اين برند داراي زيرمجموعه‌هايي از جمله کانورس (توليد کننده کفش‌هاي آل‌استار) و همچنين هارلي اينترنشنال است. اين روزها شرکت نايک بيش از 44 هزار کارمند در سراسر دنيا دارد. و علاوه بر کفش محصولات ورزشي ديگري نيز توليد مي‌کند.
رشد جهاني با رهبري مديري خلاق
آدي در دهه‌‌هاي 1940 و 1950، چندين خرید کفش نایک اصل را به صنعت کفش عرضه کرد. از ميان آن‌ها مي‌توان به اولين کفش‌هاي مخصوص يخ و کفش‌هايي با دو سري استوک اشاره کرد. به‌علاوه، آديداس به‌عنوان اولين برندي شناخته مي‌شود که درکنار توليد کفش براي ورزش‌کاران، کيف و لباس ورزشي نيز براي آن‌ها عرضه کرد. امروزه، اين روند را تقريبا تمامي برندهاي ورزشي درپيش گرفته‌اند.
درميان تمام نوآوري‌هاي آدي، کفش‌هاي فوتبال مهم‌ترينشان هستند. تا قبل از سال 1957، طراحي کفش‌هاي فوتبال براي چندين دهه بدون تغيير مانده بود. در آن طراحي، استوک‌هاي فلزي به کفي‌هاي چرمي وصل مي‌شدند. اين کفش‌ها خصوصا وقتي خيس مي‌شدند، وزن زيادي داشتند. در طراحي آدي، از کفي‌هاي نايلوني و استوک‌هاي لاستيکي استفاده شده بود. کفش‌هاي او سبک‌تر بودند و دوام بيشتري هم داشتند. کفش‌هاي آدي در سال 1957 معرفي شدند و به‌مرور، تمامي شرکت‌هاي ديگر ازجمله رقيب ديرينه، يعني پوما، آن‌ها را کپي کردند.
نوآوري ديگر آدي که سرعت جهاني‌شدن برند آديداس را چندبرابر کرد، کفش‌هاي مخصوص فوتبال با استوک‌هاي پيچي بود. استوک‌هاي اين کفش‌ها پس از فرسوده‌شدن قابليت تعويض داشتند. اولين‌بار در مسابقات فوتبال جام جهاني 1954 سوئيس از اين کفش‌ها استفاد شد. در مسابقه‌ي مجارستان و آلمان، بارش شديد باران وضعيت زمين را نامناسب کرده بود. بازيکنان آلمان در بين دو نيمه استوک کفش‌هاي خود را تعويض و از مدل‌هايي بلندتر و مخصوص زمين گِلي استفاده کردند.
درنهايت، آلماني‌ها آن مسابقه را با پيروزي سه بر دو به‌پايان رساندند. اين پيروزي در چشم مردم آلمان به‌مثابه بازخاستن از خاکسترهاي جنگ بود. به‌هرحال، شهرت نوآوري آدي در استوک‌هاي پيچي هم جهاني شد و آمار فروش آديداس از روزانه هشتاد جفت به دويست جفت کفش رسيد.
کفش اورجینال آدیداس که کفش‌هاي مجهز به استوک‌هاي پيچي عطفگاهي در تاريخ برند آديداس بود
در المپيک 1956 برلين، کمپين بازاريابي بزرگ آديداس اتفاق افتاد. آن‌ها در اين سال براي اولين‌بار نام شهر برگزارکننده‌ي المپيک، يعني ملبورن را براي کفش‌هاي خود انتخاب کردند و هارست، پسر آدي، وظيفه‌ي تبليغات برند را برعهده گرفت. او کفش‌هاي برند را به‌صورت رايگان دراختيار ورزش‌کاران گذاشت تا در انظار عمومي آن‌ها را بپوشند. درنهايت ورزش‌کاراني که از کفش‌هاي جديد آديداس استفاده مي‌کردند، 72 مدال و 33 رکورد المپيک کسب کردند.
بيل بُوِرمن فعاليت‌هاي خودش را ادامه داد و با کشيدن و اندازه‌گيري کردن سايز پاي شاگردانش براي آن‌ها کفش‌هاي دست‌ساز تهيه کرد. او براي ساختن اين کفش‌ها از مواد متنوعي مانند چرم کانگورو، پارچه‌ي مخمل، پوست مار و پوست ماهي استفاده کرد تا بتواند به وزن و خاصيت ارتجاعي مورد نظر خود برسد.
در سال 1960 او نامه‌اي به شرکت پورتلند نوشت و از آن‌ها درخواست کرد تا براي ساختن ميخ کفش براي او آهن بفرستند. او در نامه‌ي خود نوشت: «بيشتر کفش سازان آمريکايي علاقه‌اي به ايده‌هاي ما براي ساختن کفش ندارند. در حال حاضر کفش‌هاي آلماني بهترين کفش‌هاي موجود در بازار هستند اما آن‌ها هم لايه‌ي زيرين مناسبي ندارند. من معتقدم که کفش‌هاي من بهترين کفش‌هاي موجود در دنيا هستند و به دنبال شخصي هستم که در ساختن آن‌ها با من همکاري کند.»
اين فرصت زماني براي بُوِرمن محيا شد که نايت در طي سفري که به ژاپن داشت با کفش‌هاي Tiger آشنا شد و چند نمونه از آن‌ها را براي بُوِرمن فرستاد. بعد از اين اتفاق همکاري تجاري بين بُوِرمن و نايت شکل گرفت. همکاري بين اين مربي ورزشي و شاگردش سال‌هاي زيادي ادامه داشت تا اينکه بيل بُوِرمن در سال 1999 و در سن 88 سالگي درگذشت.
داستان زندگي فيل نايت
فيل نايت در تاريخ 24 فوريه سال 1938 در شهر پورتلند در ايالت اورگان به دنيا آمد. پدر او وکيل بود و در صنعت چاپ روزنامه فعاليت مي‌کرد. پدر فيل از دادن يک شغل تابستاني به او در نشريه خودش امتناع کرد و معتقد بود که فيل خودش بايد شغل موردعلاقه‌اش را پيدا کند. بنابراين فيل به نشريه‌اي که رقيب پدرش بود رفت و در شيفت شب اين نشريه مشغول به کار شد. او هر روز جدول امتيازبندي مسابقات ورزشي را تهيه مي‌کرد و مسير 11 کيلومتري تا خانه‌شان را مي‌دويد.
نايت تحصيلات خودش را در دانشگاه اورگان ادامه داد و در سال 1959 در رشته‌ي روزنامه‌نگاري از اين دانشگاه فارغ‌التحصيل شد. او سپس وارد ارتش شد و به مدت 1 سال در آنجا خدمت کرد و بعد از آن در دوره‌ي کسب‌و‌کار دانشکده‌ي تحصيلات تکميلي استنفورد ثبت‌نام کرد. او در اين کلاس‌ها متوجه شد که علاوه بر ورزش به کارآفريني نيز علاقه‌ي زيادي دارد. او تحصيلات خود را ادامه داد و در سال 1962 با مدرک کارشناسي ارشد در رشته‌ي مديريت کسب‌و‌کار فارغ‌التحصيل شد. او در سال‌هاي بعد و بعد از سفر به ژاپن همکاري خودش را با بيل بُوِرمن آغاز کرد.
فيل نايت در سال 2015 اعلام کرد که مي‌خواهد از رياست نايک کناره‌گيري کرده و آن را به مديرعامل شرکت يعني مارک پارکر بسپارد. او تا 1 سال بعد نيز در تصميم‌گيري‌هاي شرکت دخالت داشت و در سال 2016 بازنشسته شد.
وضعيت کنوني برند نايک در بازار
بيل بُوِرمن و فيل نايت شرکتي را گسترش دادند که در سال 2012 ارزش آن بيش از 240 ميليارد دلار اعلام شده است. اين برند داراي زيرمجموعه‌هايي از جمله کانورس (توليد کننده کفش‌هاي آل‌استار) و همچنين هارلي اينترنشنال است. اين روزها شرکت نايک بيش از 44 هزار کارمند در سراسر دنيا دارد. و علاوه بر کفش محصولات ورزشي ديگري نيز توليد مي‌کند.
رشد جهاني با رهبري مديري خلاق
آدي در دهه‌‌هاي 1940 و 1950، چندين خرید کفش نایک اصل را به صنعت کفش عرضه کرد. از ميان آن‌ها مي‌توان به اولين کفش‌هاي مخصوص يخ و کفش‌هايي با دو سري استوک اشاره کرد. به‌علاوه، آديداس به‌عنوان اولين برندي شناخته مي‌شود که درکنار توليد کفش براي ورزش‌کاران، کيف و لباس ورزشي نيز براي آن‌ها عرضه کرد. امروزه، اين روند را تقريبا تمامي برندهاي ورزشي درپيش گرفته‌اند.
درميان تمام نوآوري‌هاي آدي، کفش‌هاي فوتبال مهم‌ترينشان هستند. تا قبل از سال 1957، طراحي کفش‌هاي فوتبال براي چندين دهه بدون تغيير مانده بود. در آن طراحي، استوک‌هاي فلزي به کفي‌هاي چرمي وصل مي‌شدند. اين کفش‌ها خصوصا وقتي خيس مي‌شدند، وزن زيادي داشتند. در طراحي آدي، از کفي‌هاي نايلوني و استوک‌هاي لاستيکي استفاده شده بود. کفش‌هاي او سبک‌تر بودند و دوام بيشتري هم داشتند. کفش‌هاي آدي در سال 1957 معرفي شدند و به‌مرور، تمامي شرکت‌هاي ديگر ازجمله رقيب ديرينه، يعني پوما، آن‌ها را کپي کردند.
نوآوري ديگر آدي که سرعت جهاني‌شدن برند آديداس را چندبرابر کرد، کفش‌هاي مخصوص فوتبال با استوک‌هاي پيچي بود. استوک‌هاي اين کفش‌ها پس از فرسوده‌شدن قابليت تعويض داشتند. اولين‌بار در مسابقات فوتبال جام جهاني 1954 سوئيس از اين کفش‌ها استفاد شد. در مسابقه‌ي مجارستان و آلمان، بارش شديد باران وضعيت زمين را نامناسب کرده بود. بازيکنان آلمان در بين دو نيمه استوک کفش‌هاي خود را تعويض و از مدل‌هايي بلندتر و مخصوص زمين گِلي استفاده کردند.
درنهايت، آلماني‌ها آن مسابقه را با پيروزي سه بر دو به‌پايان رساندند. اين پيروزي در چشم مردم آلمان به‌مثابه بازخاستن از خاکسترهاي جنگ بود. به‌هرحال، شهرت نوآوري آدي در استوک‌هاي پيچي هم جهاني شد و آمار فروش آديداس از روزانه هشتاد جفت به دويست جفت کفش رسيد.
کفش اورجینال آدیداس که کفش‌هاي مجهز به استوک‌هاي پيچي عطفگاهي در تاريخ برند آديداس بود
در المپيک 1956 برلين، کمپين بازاريابي بزرگ آديداس اتفاق افتاد. آن‌ها در اين سال براي اولين‌بار نام شهر برگزارکننده‌ي المپيک، يعني ملبورن را براي کفش‌هاي خود انتخاب کردند و هارست، پسر آدي، وظيفه‌ي تبليغات برند را برعهده گرفت. او کفش‌هاي برند را به‌صورت رايگان دراختيار ورزش‌کاران گذاشت تا در انظار عمومي آن‌ها را بپوشند. درنهايت ورزش‌کاراني که از کفش‌هاي جديد آديداس استفاده مي‌کردند، 72 مدال و 33 رکورد المپيک کسب کردند.
خرید اینترنتی لباس مردانه و همه آنچه باید در مورد اندازهها بدانید